Διαπραγμάτευση του Σκοπιανού και Ποινικός Κώδικας

 

SHARE IT

 

Αναφορικώς με το θέμα της εκχώρησης από τη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ του ονόματος ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ στους Σκοπιανούς, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον διάβαζα το άρθρο 151 ΠΚ. Το συγκεκριμένο άρθρο, το οποίο δεν έχει τύχει και εφαρμογής, μας λέει τα εξής: «Όποιος, ως πληρεξούσιος του Ελληνικού κράτους ή συμμάχου του, διεξάγει με κάποια άλλη κυβέρνηση υποθέσεις του εντολέα του με πρόθεση κατά τέτοιο τρόπο που μπορεί να προκύψει βλάβη για τον εντολέα, τιμωρείται με κάθειρξη». Το συγκεκριμένο άρθρο που έχει τον τίτλο «Κατάχρηση πληρεξουσιότητας» εντάσσεται στο δεύτερο κεφάλαιο του Ποινικού Κώδικα που αφορούν στα εγκλήματα της προδοσίας της χώρας. Η ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου αδικήματος έγκειται στα ακόλουθα:

Πρώτον, έχει επικριθεί από την θεωρία, διότι διευρύνει πολύ το αξιόποινο κατά τέτοιο τρόπο που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί και αντισυνταγματικό.

Δεύτερον, προστατευόμενο έννομο αγαθό του συγκεκριμένου άρθρου είναι η οφειλόμενη πίστη που πρέπει να έχουν όσοι διαχειρίζονται υποθέσεις της Πατρίδας και τα συμφέροντα του Ελληνικού κράτους.

Τρίτον, δράστης του εγκλήματος μπορεί να είναι οποιοσδήποτε, είτε έχει είτε δεν έχει δημόσιο αξίωμα, αρκεί να έχει την πληρεξουσιότητα για να διαχειριστεί υποθέσεις του Ελληνικού κράτους, δηλαδή μπορεί να είναι ένας απλός πληρεξούσιος, αλλά και ένας Υπουργός ή και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός. 

Τέταρτον, η εγκληματική συμπεριφορά στοιχειοθετείται όταν ο πληρεξούσιος διεξάγει υποθέσεις και διαπραγματεύσεις για το Ελληνικό κράτος κατά τρόπο που μπορεί να προκαλέσει βλάβη. 

Πέμπτον, η βλάβη δεν χρειάζεται να περιορίζεται σε περιουσιακά δικαιώματα, αλλά μπορεί να εκτείνεται σε όλο το φάσμα των συμφερόντων του κράτους (βλέπε Χαραλαμπάκης, Ποινικός Κώδικας, σελ. 1374).

Έκτον, η πράξη από τον δράστη θα πρέπει να γίνεται με πρόθεση. Δηλαδή ο δράστης θα πρέπει να γνωρίζει ότι με την πράξη του ενεργεί ενάντια στα συμφέροντα του κράτους και να επιδιώκει ή να αποδέχεται αυτό το αποτέλεσμα.

Στην περίπτωση της διαπραγμάτευσης του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και του Υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά βλέπω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την ανάλυση αυτού του άρθρου, καθώς λειτουργούν ως πληρεξούσιοι του Ελληνικού κράτους που διαπραγματεύονται με ένα τρίτο κράτος και με πρόθεση, αφού οι ίδιοι το θεωρούν και επιτυχία, εκχωρούν το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ 
, την Μακεδονική εθνότητα και γλώσσα στους Σκοπιανούς.Συνιστούν άραγε βλάβη η παραχώρηση ονόματος, γλώσσας και εθνότητας που ανήκουν κυρίαρχα στην Ελλάδα σε ένα άλλο κράτος; Ευλόγως μπορεί κάποιος να υποστηρίξει ότι μπορεί να μην είναι περιουσιακή βλάβη, αλλά είναι σίγουρα βλάβη του Ελληνικού κράτους, όχι μόνο σε συναισθηματικό επίπεδο ως παραχώρηση της ιστορίας μας και των αρχών και αξιών του έθνους, αλλά και υπαρκτή για το σύγχρονο Ελληνικό κράτος, αφού ουσιαστικά θα απεμπολήσει ένα τμήμα της ιστορίας του, των αξιών του και ακόμη και των ιδίων γεωπολιτικών συμφερόντων του λόγω αυτής της πράξης.

Δεν φανταζόμουνα ποτέ, ούτε ξέρω αν τελικώς τύχει εφαρμογής αυτό το άρθρο που εντάσσεται στην γενικότερη προδοσία της χώρας. Ενδεχομένως κάποια Εισαγγελική Αρχή να ζητήσει τη διερεύνηση του αν συντρέχουν οι όροι ή όχι. Σε κάθε όμως περίπτωση δίνεται η δυνατότητα σε αυτούς που διαπραγματεύονται με τους Σκοπιανούς την παραχώρηση του όρου ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ και ό,τι αυτή η παραχώρηση συνεπάγεται, να γίνουν μέρος της Ελληνικής ιστορίας. Μέρος της Ελληνικής ιστορίας είναι και ο Λεωνίδας, είναι και ο Εφιάλτης. Με την απόφασή τους θα επιλέξουν τη θέση τους απέναντι στην ιστορία. 

Ο κ.Θάνος Πλεύρης είναι τ. Βουλευτής Α’ Αθηνών ΝΔ και Δικηγόρος ΔΝ LLM Ποινικού Δικαίου